Kornel Makuszyński urodził się 8 stycznia 1884 r. w Stryju (niedaleko Lwowa), a zmarł 31 lipca 1953 roku w Zakopanem.

Był siódmym z kolei dzieckiem, ale jedynym chłopcem, w rodzinie emerytowanego wojskowego, pułkownika Edwarda Makuszyńskiego i Julii z Ogonowskich Makuszyńskiej.

Kornel Makuszyński był pisarzem utworów dla dzieci i młodzieży, poetą, humorystą (czyli człowiekiem dostrzegającym zabawne strony ludzi i zdarzeń), krytykiem teatralnym oraz publicystą.

Należał do Polskiej Akademii Literatury.

Otrzymał wiele odznaczeń krajowych i zagranicznych – m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Wawrzyn Akademicki, Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej, Krzyż Komandorski Orderu Korony Włoskiej, Komandorię Orderu Korony Rumuńskiej i inne.

Lata dziecięce spędził w Stryju, gdzie rozpoczął naukę. Kontynuował ją w Przemyślu i we Lwowie.

Po maturze, uzyskanej w roku 1903, studiował polonistykę na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie oraz romanistykę na Sorbonie w Paryżu.

W czasie I wojny światowej pracował jako kierownik literacki teatrów we Lwowie oraz w Kijowie (dokąd został wywieziony przez Rosjan).

Od 1918 r. mieszkał w Warszawie. W roku 1944 – wziął udział w Powstaniu Warszawskim.

Związany emocjonalnie z Zakopanem, osiadł tu na stałe w roku 1945.

Jako poeta Makuszyński zadebiutował w roku 1908, wieku 24 lat, tomikiem pt. „Połów gwiazd”.

Natomiast w czasie pobytu w Rosji ogłosił swoją pierwszą powieść i pierwsze baśnie dla dzieci.

W okresie II Rzeczypospolitej Kornel Makuszyński był redaktorem i krytykiem literackim w pismie „Warszawianka”. Prowadził także dział krytyki teatralnej w „Rzeczypospolitej”.

Wiele podróżował po Europie. Zwiedził m.in.: Francję, Niemcy, Belgię, Czechy, Anglię, Hiszpanię i Szwajcarię.

W roku 1926 Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przyznało mu wyróżnienie literackie za utwór „Pieśń o Ojczyźnie”.

Kornel Makuszyński pisał: opowiadania, listy, felietony, humoreski, powieści dla dzieci i młodzieży, bajki, wspomnienia, wiersze i komiksy. Zostawił po sobie około 70 książek.

Doczekały się one licznych przekładów na języki: angielski, francuski, rosyjski, czeski, węgierski, hebrajski, litewski, słowacki i ormiański.  

Największe uznanie przyniosły twórcy pełne humoru, optymizmu i łagodnej dydaktyki utwory dla dzieci i młodzieży.

Wiele z jego powieści doczekało się ekranizacji. Twórczość Kornela Makuszyńskiego bywa też chętnie wystawiana w teatrzykach szkolnych.

Makuszyński to osobowość pełna rozmachu, kolorów, uśmiechu i życzliwości wobec ludzi. Tacy są też bohaterowie jego książek.

Pisarz realizował w swoich utworach hasło: „od serca do serca”. Jego twórczość jest pogodna, pełna optymizmu, krzepiąca, serdeczna i radosna. Bohaterowie powieści Makuszyńskiego prowadzą autentyczne życie, wzruszają; udowadniają, że dobroć ludzka jest niezmierzona a porywy szlachetnych serc mogą czynić cuda. Miłość, przyjaźń, braterstwo – to odtrutka na zły los, oschłość serca i egoizm.

Jest w twórczości Makuszyńskiego dużo humoru – dobrodusznego, pobłażliwego, a często... z łezką.

Optymizm, szlachetna postawa moralna, wiara w dobroć ludzką, współczucie dla pokrzywdzonych – to najważniejsze wartości wychowawcze książek Kornela Makuszyńskiego.

Do najsłynniejszych dzieł Kornela Makuszyńskiego należą: „Bezgrzeszne lata”, „O dwóch takich, co ukradli Księżyc”, „Panna z mokrą głową”, „Awantura o Basię” „Szatan z siódmej klasy”, „Przyjaciel wesołego diabła” i „Szaleństwa panny Ewy”.

Międzywojenną popularność Makuszyńskiego umocniła jeszcze seria komiksów, z jego tekstami oraz rysunkami Mariana Walentynowicza, poświęconych przygodom Koziołka Matołka.

W II połowie lat 30-tych powstał, z kolei, serial komiksowy o przygodach wesołej małpki Fiki-Miki.

W czasie II wojny światowej Makuszyński napisał, wydaną w 1946 roku, powieść sensacyjną pt. „List z tamtego świata”.

W Zakopanem Kornel Makuszyński spędził osiem ostatnich lat swojego życia. Tam też zmarł.

Został pochowany na Pęksowym Brzysku, będącym zakopiańskim  Cmentarzem Zasłużonych.

W zakopiańskiej willi „Opolanka”, w której mieszkał przez wiele lat Kornel Makuszyński, mieści się obecnie Muzeum Pisarza.